تحقیقات نشان می دهد که آلودگی هوا می تواند در بروز بیماریهای قلبی متابولیکی نقش داشته باشد

20 اوت 2020 - آلودگی هوا اولین عامل خطر زیست محیطی در جهان است و باعث مرگ بیش از نه میلیون نفر در سال می شود. تحقیقات جدید منتشر شده در مجله ی Clinical Investigation نشان می دهد که آلودگی هوا ممکن است در ایجاد بیماریهای قلبی متابولیکی مانند دیابت نقش داشته باشد. مهمتر اینکه، با قطع مواجهه با آلودگی هوا، این اثرات قابل معکوس شدن هستند.

محققان دریافتند که آلودگی هوا "عامل خطری برای یک عامل خطر " است به عبارت دیگر به عوامل خطر شایع سایر مشکلات کشنده مانند حمله قلبی و سکته کمک می کند. آلودگی هوا مانند رژیم غذایی ناسالم و عدم ورزش می تواند منجر به بیماری شود، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا نیز می تواند به این فهرست از عوامل خطر اضافه شود.

دکتر Sanjay Rajagopalan، نویسنده ی اول این مطالعه و رئیس موسسه ی قلب و عروق بیمارستان های دانشگاه هاریینگتون و مدیر موسسه تحقیقات قلب و عروق دانشگاه Case Western Reserve، گفت: در این مطالعه، ما محیط را شبیه به یک روز آلوده در دهلی نو یا پکن همانند سازی کردیم. ما بر روی ذرات ریز آلودگی هوا بنام PM_2.5 (جزء ذرات کمتر از 2.5 میکرون) تمرکز نمودیم. افزایش غلظت ذرات ریزی مانند ذرات PM_2.5، ناشی از اثرات انسان بر محیط زیست مانند اگزوز خودروها، آلودگی ناشی از نیروگاه های تولید برق و سایر سوخت های فسیلی هستند.

این ذرات به شدت با فاکتورهای خطر بیماری مرتبط بوده اند. به عنوان مثال، اثرات قلبی عروقی آلودگی هوا می تواند منجر به حمله قلبی و سکته مغزی شود. این تیم تحقیقاتی نشان داد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، احتمال ایجاد همان عوامل خطری که منجر به بیماری های قلبی مانند مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 می گردند را افزایش می دهد.

در این مطالعه مدل های موش به سه گروه تقسیم شدند: یک گروه کنترل که هوای فیلتر شده را تنفس می کردند، یک گروه در معرض هوای آلوده به مدت 24 هفته و یک گروه که با رژیم غذایی پرچرب تغذیه می شدند. جالب اینست که محققان دریافتند که تاثیرات منفی قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا با خوردن یک رژیم غذایی پرچرب قابل مقایسه است. هم آلودگی هوا و هم رژیم های غذایی پر چربی مقاومت به انسولین و متابولیسم غیر طبیعی را سبب می شوند که دقیقاً مانند یک وضعیت پیش دیابت است.

این تغییرات با تغییرات در اپی ژنوم همراه بود، لایه ای از کنترل که می تواند به طرز ماهرانه ای هزاران ژن را روشن و خاموش کند، و نمایانگر یک بافر مهم در پاسخ به عوامل محیطی است. این مطالعه در نوع خود اولین مطالعه ای است که به مقایسه ی تغییرات اپی ژنتیکی در ژنوم در پاسخ به آلودگی هوا، و شباهت این تغییرات با تغییرات و تاثیرات یک رژیم غذایی ناسالم پرداخته و تأثیر قطع آلودگی هوا بر این تغییرات را بررسی کرده است.

دکتر Rajagopalan اضافه كرد: خبر خوب این است كه این اثرات حداقل در آزمایشات ما قابل برگشت بودند، هنگامی که آلودگی هوا از محیط حذف شد، موش ها سالم تر شدند، بنابراین به نظر می رسد که وضعیت پیش دیابت قابل معکوس شدن است.

او توضیح داد که اگر شما در یک محیط با آلودگی متراکم زندگی می کنید، انجام کارهایی مانند پوشیدن ماسک N95، استفاده از دستگاه های تمیز کننده ی هوا در فضای داخلی ساختمان، استفاده از تهویه کننده های مناسب هوا، بستن پنجره های اتومبیل در هنگام رفت و آمد و تعویض منظم فیلترهای هوا، همه می تواند در سالم ماندن شما و محدود شدن قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا مفید باشند.

مراحل بعدی در این تحقیق شامل ملاقات با هیأتی از متخصصان و همچنین مؤسسات ملی بهداشتی برای بحث در مورد انجام کارآزمایی های بالینی است که به مقایسه سلامت قلب و میزان آلودگی هوا در محیط می پردازد. به عنوان مثال، اگر شخصی دچار حمله قلبی شده است، آیا باید در هنگام بهبودی از ماسکN95  ، یا از یک فیلتر هوای قابل حمل در خانه استفاده کند؟

دکتر Rajagopalan و تیم وی معتقدند که پرداختن به محیط زیست به عنوان یک عامل خطر سلامت جمعیت و ادامه تحقیقات با جدیت در مورد این موضوعات، حائز اهمیت است. نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند كه این یافته ها باید سیاست گذاران را تشویق كند تا اقدامات اساسی را بمنظور كاهش آلودگی هوا اجرا كنند.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2020/08/200820122040.htm